ผมเริ่มต้นใหม่ด้วยการทำสิ่งที่ผมเคยเบื่อที่สุดตลอด...

ผมเริ่มต้นใหม่ด้วยการทำสิ่งที่ผมเคยเบื่อที่สุดตลอด 1 เดือนนั่นคือการวิ่ง ผมได้อะไรจากการเริ่มมาวิ่ง จะเล่าให้ฟังยาวหน่อยแต่คุณจะรู้จักผมมากขึ้น

ช่วงตั้งแต่วิกฤต Covid-19 มาปุ๊บผมยอมรับเลยว่าหายไปจากการทำคลิป บทความ และการเข้าฟิตเนส (ต้องหยุดตามมาตรการของรัฐ)
มันทำให้ผู้รู้สึกว่างจนเบื่อและเฉื่อยชาลงจากเดิมที่เคยเข้ายิมประมาณวันละ 2-3 ชั่วโมง 5 วันต่อสัปดาห์
กลายเป็นกลับมาออก ก๊อกๆแก๊กๆบอดี้เวทที่บ้าน แต่ก็ทำอยู่ได้ประมาณอาทิตย์เดียว ยอมรับเลยว่ามันไม่ได้ฟีลเลยจริงๆ มันหมดอารมณ์ที่จะบิ้วตัวเองในการออกกำลังกาย แม้ว่าผมจะทำคลิปสอนมาหลายปี หลายคนเรียกผมว่าโค้ช ช่วงเวลา 2 เดือนกับการหยุดออกกำลังกาย วงการคนอ้วนต้องการตัวเริ่มกวักมือเรียกผมเข้าไปอีกครั้ง ความสุขจากการเล่นกล้าม เข้ายิม ถูกเปลี่ยนไปทันที

ผมหยุดกินอกไก่ และเริ่มกินของโปรด ซีเรียลใส่นมเยอะๆ กิน KFC กินเบอเกอร์ และกิน Pizza 1 แถม 1 ประมาณ 3-4 รอบคนเดียว ผมเริ่มทำชาบูกินเอง ผมเดินสายกินๆแล้วก็กิน จนนั่นแหละแทบจะกลับไปอ้วน 100 กิโล
อีกรอบ จากเดิมประมาณ 90 กิโล (ก่อนหน้านี้ 100 กิโลคือทำซีรีย์ลดพุง) เห็นมั้ยว่าแม้แต่โค้ช เทรนเนอร์เอง บางครั้งมันก็มีบ้างที่เราจะเขวออกนอกเส้นทาง หรือต้องการจะพักจากการที่เราต้องดูดีตลอดเวลาเพราะแค่เป็นคนสอนออกกำลังกาย

คนที่เจอผมข้างนอกเริ่มเข้ามาทักพี่ไม่ทำคลิปเลยหรอช่วงนี้ ซึ่งผมอยากจะบอกกับทุกคนที่ติดตามครับว่า ผมเองบางทีก็รู้สึกว่าบางครั้งผมก็อยากจะพักจากสิ่งที่ผมทำเดิมๆไปสักระยะ ไปหางานอดิเรกอะไรทำสักพักนึงให้มันรู้สึกดีขึ้นแล้วค่อยกลับมา
ผมตะลุยดู youtube แคสเกม ดูซีรีย์ เล่นกีต้าร์ ดูคลิปเลี้ยงหมา วิธีเริ่มสร้างบ้าน เข้ากลุ่มหม้อทอดไร้น้ำมัน (แต่ตัวเองไม่มีหม้อ 555) จนผมรู้สึกว่ามันก็ยังเติมเต็มจนผมรู้สึกคิดถึงการเข้ายิมจังเลยโว้ย...

ผมเริ่มกลับมาออกกำลังกายตามสวนสาธารณะ โหนบาร์โง่ๆ วิดพื้น สควอตลุกนั่ง อย่างนี้อาทิตย์ละ 2-3 วัน
จนกระทั่งเพื่อนก็มาชวนวิ่ง ซึ่งผมเป็นคนที่ไม่ชอบการวิ่งมากๆ ใครเล่นกล้ามจะรู้ว่าการวิ่งแม่งไม่เห็นจะสนุกเลย
ก็วิ่งกัน 2 คน วิ่งๆเดินๆให้มันจบๆไป แต่พอจบระยะทาง 4.50 km ความรู้สึกแรกคือเห้ยนี่เราเพิ่งวิ่งไปเกือบ 5 กิโลเลยมันเป็นความรู้สึกที่บอกกันได้ยากอะ คุณอาจจะมองว่า เอาเวลาชั่วโมงตรงนั้นไปทำอย่างอื่นดีกว่า

ผมเคยเกลียดการวิ่งมาก เพราะมันเหนื่อย มันจุกท้อง เจ็บหน้าแข้ง ปวดน่อง ตะคริวขึ้นแถวซี่โครง หอบแดก มันเป็นความทรมานทั้งนั้นเลย
แต่ความทรมานทั้งหมดหายไปหลังจากที่วิ่งจบ ผมกลับรู้สึกมันเหมือนเราชนะอะไรบางอย่างที่แบกความเจ็บปวดระหว่างวิ่ง เราเข้าเส้นชัยที่ไม่มีใครมองเห็นเลยสักครั้ง
ผมนอนปวดขา ปวดน่อง อยู่ประมาณอาทิตย์นึงได้แหละ ก็เริ่มมีความอยากรู้ว่าเราจะวิ่งใช้เวลาเท่าไร ระยะทางเท่าไร
เลยลองโหลดแอพ Nike Run Club (ตัวย่อ NRC) มาดู เพราะเคยเห็นเพื่อนในเฟสเค้าลงรูปกัน เราก็เออๆลองโหลดมาดู ว่าเราจะวิ่งได้สักเท่าไร แต่กลายเป็นผมเริ่มเสพติดการวิ่ง จากการมีสถิติที่ชัดเจน มันรู้สึกดีโคตรๆ เวลาเห็นสิ่งที่เราทำลงไปเป็นรูปธรรม มีตัวเลขชัดเจน ทั้งระยะทาง ความเร็วต่อกิโลเมตร แคลอรี่ที่ใช้ไป มันเริ่มสนุกผมเริ่มชวนเพื่อนมาวิ่งโดยเปิดแอพ NRC

จากเริ่มวิ่ง 2 คน เป็น 3 เป็น 4 และเยอะสุดเคยได้ประมาณ 5 คน มันเป็นความรู้สึกที่สนุก โดยไม่ต้องสนใจว่าเราจะวิ่งได้เท่าไร แต่เราได้เห็นเพื่อนวิ่งไปกับเรา มันมีทั้งความเหนื่อย ความฮา มิตรภาพจากวิกฤติ Covid-19 ที่บังคับให้เราหากิจกรรมทำแก้เบื่อ แก้เหงา เพราะมันมีเวลาว่างมากเกินไป
จนเดือนที่ผ่านมา ผมรู้ตัวอีกทีก็ปลดล็อคหลายๆสถิติในแอพ Challenge 100km ต่อเดือน / วิ่งถึง 160km ต่อเดือน และอันอื่นๆที่เป็นเหมือนถ้วยรางวัลในแอพมากมาย มันสนุกกว่าการเดินบนลู่เพื่อดูตัวเลขเวลาให้หมดๆไปเยอะมากๆครับ
การวิ่ง 1 ชั่วโมง outdoor เป็นความรู้สึกที่เร็วกว่าที่คิดเยอะ เพราะเราจะเจอผู้คน เจอบรรยากาศข้างทางดึงดูดความสนใจเรื่องเวลาออกไปจนเผลอแปปเดียวก็วิ่งครบละ

ผมเล่ามาถึงตรงนี้มันคงจะยาวมาก ไม่รู้ว่าจะมีสักกี่คนที่อ่านมาถึงตรงนี้ แต่ผมรู้สึกว่าผมเจออะไรบางอย่างที่ทำให้หัวใจของผมอยากกลับมาออกกำลังกาย ดูแลทั้งรูปร่างและความฟิตอีกครั้งแล้ว สภาพจิตใจจากวิกฤติที่เบื่อและไม่อยากทำอะไร ตอนนี้ผมกลับมาสดชื่นได้จากการซ้อมวิ่ง ที่เคยเป็นกิจกรรมที่เกลียดที่สุด และตั้งใจไว้ว่า Content ในปีนี้ก็จะเอาเรื่องวิ่งมาปรับใช้กับการสอน และคิดว่าเดี๋ยวรายการวิ่งสักรายการ ผมคงได้ไปเข้าร่วมสักครั้งนะครับ

ผมว่าใครที่ช่วงนี้คุณยังหาแรงบันดาลใจไม่ได้นะ รอมาเริ่มวิ่งแบบผมดู ลองโหลดแอพ ลองซื้อรองเท้าวิ่งสวยๆสักคู่นึง
หาชุดวิ่ง ฟังเพลงของวง AC/DC ตอนวิ่ง ทำยังไงก็ได้อะให้คุณได้ลองอยู่กับความเจ็บปวดของตัวเอง แล้วพาตัวเองเข้าเส้นชัยที่ไม่มีใครมองเห็นสักครั้ง คุณจะรู้เองครับว่ามันรู้สึกดีต่อใจแค่ไหน คุณอาจจะเริ่มรักการวิ่งเหมือนผมตอนนี่ก็ได้นะ

หวังว่าเรื่องของผมจะเป็นแรงบันดาลใจให้กลับมาออกกำลังกายได้ไม่มากก็น้อยนะครับทุกคน

บอส
BODY HERO

---